“Καλές διακοπές καλά να περάσετε”, είπα και έφυγα από την δουλειά. Βγαίνοντας από την πόρτα της εταιρείας βλέπω ένα τόσο δα μικρό μωρό γατάκι. Έκλαιγε, η μαμά του πουθενά. Δίστασα στη αρχή από την άλλη σκεφτόμουν πως δεν θα ζούσε αν δεν το έπαιρνε κάποιος. Το τάισμα του ήταν μόνο με μπιμπερό. Ευθύνη αλλά και χαρά.
Τελικά το πήρα σε μια κούτα που μου φτιάξανε τα κορίτσια από η δουλειά. Φιλόζωες πολύ και οι ίδιες, η Μαρία και η Ζωή έχουν σώσει πολλές ψυχούλες!! Πήγα σε τρία μαγαζιά, έμπαινα στο ένα έπαιρνα τροφή μπιμπερό και γάλα σκόνη, σε άλλο κλουβάκι σε άλλο σκαφάκι και άμμο. Το ζυγίσανε και ήταν 220 γραμμάρια. Το πήγα σπίτι το τάισα ησύχασε και κοιμήθηκε. Πήγαμε Ερέτρια και το επόμενο πρωί το πήραμε μαζί μας στη θάλασσα. Περνάμε όμορφα. Τρέχει πίσω από τα φουστάνια, κρέμεται, έχει πολύ πλάκα. Όταν πεινάει ξεσηκώνει τον κόσμο. Μωρό ακόμη…
Αυτή την υπέροχη ιστορία μάς την αφηγήθηκε η Άννα Μοσχονίδου και συνέβη το φετινό καλοκαίρι. Η Άννα είναι στιχουργός και μουσική παραγωγός. Μαζί με τη Μαντίνεια Βάγγαλη έχουν ιδρύσει τις παρακάτω μουσικές, καλλιτεχνικές και φιλολογικές ομάδες:
- Mandanna Records
- Mandanna Kids
- Mandanna Editions
- Mandanna Productions
Είναι και οι δυο τους υπέροχες!
